zink bisglycinaat

Zink is een van de meest voorkomende mineralen in het lichaam (na ijzer ) en is in elke cel aanwezig. Ongeveer 20-40% van het geconsumeerde zink wordt door het lichaam opgenomen, afhankelijk van de biologische beschikbaarheid in de eigenlijke voedselbron (biologische beschikbaarheid van zink uit granen en plantaardig voedsel is lager dan die uit dierlijk voedsel). De groepen voedingsmiddelen die het meest biologisch beschikbare zink leveren, worden meestal geleverd door rood vlees en gevogelte, waarbij oesters meer zink per portie bevatten dan enig ander voedsel. Andere voedselbronnen zijn bonen, noten, bepaalde soorten zeevruchten (zoals krab en kreeft), volle granen, verrijkte ontbijtgranen en zuivelproducten.

Een volwassene van gemiddelde grootte heeft 1,4 tot 2,3 g zink en heeft een gemiddelde consumptie van zink nodig van ongeveer 10-15 mg per dag. Omdat het lichaam van nature geen zink aanmaakt of opslaat, wordt het beschouwd als een essentiële voedingsstof en moet u het via voedsel of supplementen verkrijgen.

Zink speelt een belangrijke rol bij groei en ontwikkeling, immuun functie, neurotransmissie, gezichtsvermogen, voortplanting en darmionentransport. In feite zijn talrijke aspecten van cellulair metabolisme zinkafhankelijk en, om zink deze rollen te laten vervullen, heeft het een aantal specifieke systemen nodig om zink door het celmembraan te transporteren. Zinktransporteiwitten vervullen deze rol en zijn daarom onmisbaar in de fysiologie van zink.

Functies van zink

 Op cellulair niveau kan de functie van zink worden onderverdeeld in drie categorieën:

1) Katalytisch

Meer dan 100 verschillende  enzymen zijn  afhankelijk van zink vanwege hun vermogen om  vitale chemische reacties te  katalyseren

2) Structureel

Zink speelt een essentiële rol bij de vouwing en structuur van sommige eiwitten . Eiwitten zijn opgebouwd als losse ketens die zich om zichzelf vouwen om stabielere, compactere structuren te vormen. Zink kan dit proces vaak helpen door vingervormige structuren te vormen, ook wel ‘zinkvingereiwitten’ genoemd. Dit zijn een van de meest voorkomende groepen eiwitten en zijn betrokken bij tal van cellulaire processen, zoals het spelen van een essentiële rol bij de ontwikkeling van bloedcellen, zoals beschreven in het artikel Zinkvingereiwitten bij gezondheid en ziekte .

Andere voorbeelden van zinkvingereiwitten zijn onder meer nucleaire receptoren die zich binden en reageren op steroïden en andere moleculen, zoals vitamine D, vitamine A, oestrogeen en schildklierhormonen.

Metallothioneïnen zijn ook voorbeelden van eiwitten met een zinkbindend motief. Het zijn kleine metaalbindende cysteïnerijke eiwitten met een hoge affiniteit voor zink. Ze werken samen met zinktransporteurs en reguleren de vrije zinkconcentraties in het cytosol, zoals beschreven in DE FYSIOLOGISCHE, BIOCHEMISCHE EN MOLECULAIRE ROLLEN VAN ZINKTRANSPORTERS IN ZINKHOMEOSTASE EN METABOLISME .

Metallothioneïnen zijn ook betrokken bij de regulatie van de homeostase van metaalionen, de ontgifting van zware metalen en de verdediging tegen oxidatieve stress op cellulair niveau.

Verwijdering van zink uit zinkhoudende eiwitten leidt tot een verkeerde vouwing van eiwitten en functieverlies.

3) Regelgeving

Door te fungeren als transcriptiefactoren en te binden aan DNA, kunnen zinkvingereiwitten genexpressie reguleren.

Zink blijkt ook een rol te spelen bij ‘apoptose’ (celdood), het moduleren van de activiteit van celsignaleringsenzymen, het beïnvloeden van de hormoonafgifte en de overdracht van zenuwimpulsen , wat wordt besproken in het artikel Zinc in Cellular Regulation: The Nature and Significance van “zinksignalen” .

De opneembaarheid van zink in het lichaam

Studies met een directe vergelijking van de biologische beschikbaarheid van verschillende vormen van zink bij mensen zijn zeldzaam. Het belangrijke feit is dat de vorm van zink moet worden gedissocieerd in zinkionen, die zich vervolgens binden aan liganden (eiwitten) die het zink naar de cellen van de dunne darm transporteren. Er zijn specifieke transporteiwitten die zink door het celmembraan naar de portale circulatie vervoeren, waar het direct naar de lever wordt getransporteerd voordat het in de bloedsomloop wordt vrijgegeven voor aflevering aan alle weefsels. Zinkhomeostase wordt op het hele lichaam, weefsel, cellulair en subcellulair niveau strak gecontroleerd door een aantal eiwitten, waarbij zinktransporteurs bijzonder belangrijk zijn.

Ongeveer 70% van het circulerende zink is gebonden aan serumalbumine (een plasma-eiwit) en factoren of omstandigheden die van invloed zijn op deze serumalbumineconcentratie kunnen op hun beurt de serumzinkspiegels beïnvloeden. Serumzink heeft een snelle omzetting om aan de weefseleisen te voldoen.

De beschikbaarheid van serumzink is gevoelig voor de hoeveelheden zink die uit uw dieet worden opgenomen en een redelijk constante voeding wordt geacht nodig te zijn om te voldoen aan de normale behoeften van zink voor onderhoud en groei.

Zink gaat verloren via de huid en de nieren (gecombineerd verlies van 0,5-0,8 mg / dag), en er gaat meer zink verloren als het lichaam meer zweet, zoals in warme klimaten en tijdens zware inspanning. Ongeveer de helft van al het zink dat uit het lichaam wordt geëlimineerd, gaat verloren door het afstoten van epitheelcellen in het maagdarmkanaal (0,5-3 mg / dag) en hoewel een aanzienlijke hoeveelheid wordt uitgescheiden via zowel gal- als darmsecreties, worden de meeste secreties opnieuw geabsorbeerd. regulering van de zinkbalans. Verhongering en spierafbraak verhogen ook het zinkverlies via de urine.

Eiwit bevordert de opname van zink, maar een fytaatrijk dieet (zoals in granen, granen, maïs en rijst) kan de opname van zink remmen.

Er is een zeer fijne balans tussen zink en koper tijdens de opname in de darmen. Zink vermindert de hoeveelheid koper die uw lichaam opneemt, omdat koper concurreert met zink om zich te binden aan metallothioneïne, het bindende eiwit dat zink in de darmcellen brengt. De verhouding zink: koper is aantoonbaar belangrijker dan de concentratie van koper of zink, en een veel voorkomend probleem is overmatig koper in water uit koperen leidingen of koperen kookgerei.

Zink concurreert ook met ijzer tijdens opname in de darmen, waarbij studies een verband aantonen met de zinkstatus van het hele lichaam en de ijzerhomeostase , wat het belang van een evenwicht van deze mineralen illustreert.

Dieetfactoren die de zinkopname beïnvloeden

Het is belangrijk om inzicht te hebben in de zinkabsorptie en voedingsinvloeden wanneer u nadenkt over de beste manier om uw voedingsstatus van zink aan te pakken.

Marginale zinktekort en lage zinkstatus zijn erkend, zoals gerapporteerd in zinktekortstudies , in veel bevolkingsgroepen, niet alleen in minder ontwikkelde landen maar ook in geïndustrialiseerde landen.

Hoewel de oorzaak in sommige gevallen een ontoereikende opname van zink via de voeding kan zijn, hebben remmers van zinkabsorptie ook een impact. Fytaat, dat aanwezig is in basisvoedsel zoals granen, maïs en rijst, heeft in sommige zinkstudies en rapporten aangetoond dat het een sterk negatief effect heeft op de zinkabsorptie na consumptie.

IJzer heeft ook invloed op de opname van zink, evenals cadmium (steeds vaker voorkomend in onze omgeving). Hoewel de hoeveelheid eiwit in onze maaltijden de zinkabsorptie kan verbeteren, kunnen individuele eiwitten een remmend effect hebben, zoals wordt aangetoond in dit artikel over de voedingsfactoren die de zinkabsorptie beïnvloeden .

Zink draagt ​​bij aan:

De normale functie van het immuunsysteem

Zink speelt een centrale rol in het immuunsysteem en ondersteunt het immuunsysteem en beïnvloedt cellulaire en humorale immuniteit. Het speelt een rol bij celgemedieerde en antilichaamgemedieerde reacties. Zinktekort lijkt apoptose te induceren, wat resulteert in een verlies van B-cel- en T-celprecursoren in het beenmerg. Het zinkafhankelijke enzym Thymulin stimuleert de ontwikkeling van T-cellen in de thymus en de productie van cytokines door mononucleaire cellen wordt ook verminderd door zinktekort. Een toereikende zinkstatus is noodzakelijk voor de functie van de natuurlijke killercellen en zinkionen vertonen ook een directe antimicrobiële activiteit, zoals benadrukt in het wetenschappelijke artikel Roles of Zinc Signaling in the Immune System .

DNA-synthese en celdeling

Het lichaam heeft zink nodig om eiwitten te maken   en  DNA , het  erfelijk  materiaal in alle cellen.

Zink is essentieel voor celproliferatie en differentiatie, vooral voor de regulatie van DNA-synthese en mitose. Zink is een structurele component van een aantal eiwitten, waaronder enzymen van cellulaire signaalroutes en transcriptiefactoren.

Zink is essentieel voor insuline-achtige groeifactor (IGF) die celproliferatie induceert, en verminderde zinkbeschikbaarheid lijkt de membraansignalering en secundaire boodschappers te beïnvloeden die celproliferatie coördineren.

Bescherming van DNA, eiwitten en lipiden tegen oxidatieve schade

Zink neemt deel aan antioxiderende activiteiten in het lichaam. Door zich te binden aan thiolgroepen in eiwitten, worden ze minder vatbaar voor oxidatie. Zink ondersteunt ook het wegvangen van reactieve zuurstofsoorten door de expressie van metallothioneïne te induceren en de katalase-activiteit te verhogen, en functioneert als een antioxidant door de katalytische werking van koper / zink-superoxide-dismutase.

Bijdrage aan een normale eiwitsynthese

Zink draagt ​​bij tot een normale eiwitsynthese, inclusief keratine- en collageensynthese . Een van de belangrijke zinkafhankelijke eiwitten is Gustin, dat betrokken is bij smaak en geur. Slechte of afwezige gustineniveaus resulteren in verminderde smaak en geur, zoals blijkt uit dit zinkonderzoek naar eiwitsynthese .

Andere belangrijke zinkhoudende enzymen zijn carboxopeptidase, dat helpt bij het afbreken van eiwitten. Zinktekort verstoort ook de synthese van het eiwit Opsin, de voorloper van Rhodopsin, dat, indien verminderd, resulteert in een abnormale aanpassing aan het donker van het oog. Zink is ook vereist voor het enzym alcoholdehydrogenase, dat verantwoordelijk is voor het omzetten van retinol in netvlies, essentieel voor de oogfunctie. Zink is belangrijk voor de hemoglobinesynthese, een eiwit dat verantwoordelijk is voor het transport van zuurstof in het bloed.

Onderhoud van skelet

Zink bevordert de vorming van botopbouwende cellen en voorkomt overmatige afbraak van bot.

Het is een essentiële cofactor in enzymen die betrokken zijn bij de synthese van verschillende botmatrixcellen en speelt een rol bij botafzetting en -resorptie. Daarnaast speelt het een structurele rol in de botmatrix zelf. De hydroxyapatietkristallen, die het botmineraal vormen, bevatten een zinkfluoridecomplex en zink is nodig voor osteoblastische (botvorming) activiteit. Zinktekort vermindert de activiteit van matrixeiwitten, collageen type 1 en alkalische fosfatase, waardoor de accumulatie van calcium en fosfor wordt verminderd. Daarom kan zinktekort een risicofactor worden voor slechte extracellulaire matrixverkalking.

In een observationele studie is ook aangetoond dat het verband houdt met een verhoogde incidentie van fracturen.

Sommige onderzoeken wijzen op een verlaging van de serumzinkspiegels of de uitscheiding van zink bij gevallen van botziekte zoals osteoporose.

Handhaving van normale serumtestosteronconcentraties       

Een lage zinkstatus in de voeding wordt in sommige zinkonderzoeksartikelen in verband gebracht met lage circulerende concentraties van verschillende hormonen, waaronder testosteron .

Serumtestosteron lijkt te stijgen bij orale inname van zink. In één zinksuppletiestudie werd aangetoond dat suppletie met 250 mg zinksulfaat per dag gedurende 6 weken de serumtestosteronspiegels verhoogt bij mensen die hemodialyse ondergaan.

Vrij testosteron wordt omgezet in DHT (dehydrotestosteron) door het enzym 5alpha-reductase), voornamelijk in de prostaatklier, testikels, bijnieren en haarzakjes. DHT is verhoogd bij onvruchtbare mannen en kan, omdat het een affiniteit heeft voor de haarzakjes, resulteren in mannelijke kaalheid. Zink blijkt, zoals gerapporteerd in deze zinkstudie , het enzym 5 alpha-reductase (tot 98%) te remmen.

De klasse van zinkvingertranscriptiefactoren, de steroïde / schildklierreceptorsuperfamilie genaamd, is verantwoordelijk voor het mediëren van de biologische respons op een breed scala aan hormonale en metabolische signalen.

Onderhoud van normaal haar, nagels en huid

Zink ondersteunt een gezonde haarhuid en nagels op een aantal manieren. Fragmentarisch haarverlies is een kenmerk van zinktekort. Dit kan te maken hebben met de rol van zink in de Hedgehog-signaleringsroute, een cruciale component in de routes die de morfogenese van de haarzakjes regelen, volgens dit onderzoek naar de hedgehog-signaleringsroute .

Akrodermatitis enteropathica , een autosomaal recessieve aandoening veroorzaakt door een defect in de zinkabsorptie , wordt gekenmerkt door uitgebreide dermatitis, groeiachterstand, diarree, haaruitval en paronchya.

Nageldystrofie is ook gemeld als een symptoom van zinktekort , zoals blijkt uit dit rapport over het verband tussen voeding en nagelziekte .

Collageen in de huid wordt geproduceerd door zinkafhankelijke enzymen, de collagenasen. Type 1 collageen wordt geproduceerd in de huid en is een structureel langlevend eiwit dat wordt geproduceerd door fibroblasten. Collageen vormt 70% droge huidmassa en geeft de huid haar structuur en weerstand tegen tractie en spanningen. Totaal collageen in het lichaam daalt met 1% per jaar als natuurlijk onderdeel van veroudering, wat resulteert in verminderde elasticiteit en een verouderende huid. Zink is niet alleen essentieel voor de enzymen die collageen produceren, maar ook voor de verknoping die collageen zijn stabiliteit geeft. Collageen- en zinkstudies hebben gesuggereerd dat de afbraaksnelheid van collageen kan worden verminderd door de toediening van zink.

Cellen brengen veel zinktransporteurs tot expressie, die bijdragen aan de homeostatische controle van cellen en weefsels. Recente onderzoeken naar zink en de huid laten verbanden zien met de functie van zink- en zinktransporteurs in verschillende soorten huidcellen, met één wetenschappelijke visie die stelt dat

‘Een van de klinische manifestaties van ernstig zinktekort bij mensen is akrodermatitis, gekenmerkt door erythemateuze, vesiculobulleuze en pustuleuze huiduitslag, voornamelijk rond de lichaamsopeningen en aan de ledematen.’ Zoals gedetailleerd in dit rapport met betrekking tot zink en het behoud van een normale huid .

Bijdrage aan het metabolisme van macronutriënten

Zink heeft in veel enzymen een essentiële structurele, regulerende of katalytische rol. Veel van de enzymen van het intermediaire metabolisme bevatten zink en het tekort aan zink beïnvloedt het metabolisme van alle macronutriënten. Eiwitsynthese, DNA-synthese en RNA-synthese vereisen allemaal zink en het lipidenmetabolisme wordt ook beïnvloed, waarbij zinkdeficiëntie wordt geassocieerd met reducties in circulerend lipoproteïne met hoge dichtheid. verwijderen

Zink is nodig om normale concentraties vitamine A in het plasma te handhaven, en is essentieel voor een normale mobilisatie van vitamine A uit de lever. Zinktekort vermindert de synthese van retinolbindend eiwit (RBP) in de lever, wat leidt tot lagere niveaus van RBP in het plasma. Beïnvloedt de absorptie, transport en gebruik van vitamine A . Zink is ook vereist voor het enzym Alcoholdehydrogenase, verantwoordelijk voor het omzetten van retinol in retina, essentieel voor de oogfunctie.

Bijdrage aan een normaal koolhydraatmetabolisme

Zink is een essentieel onderdeel van een groot aantal enzymen die deelnemen aan de synthese en afbraak van koolhydraten, lipiden, eiwitten en nucleïnezuren, zoals beschreven in dit medische artikel over de rol van zink . Er zijn ook medische onderzoeken die een verband aantonen met zinkhomeostase en de rol ervan bij diabetes en stofwisselingsziekten.

Draagt ​​bij tot een normale cognitieve functie

Zink is sterk geconcentreerd in de hersenschors, pijnappelklier en hippocampus en zinktekort wordt in verband gebracht met verminderde geheugenvorming en stemmingsstoornissen. Men denkt, zoals beschreven door Science Daily , dat zink de afgifte van boodschappermoleculen (neurotransmitters) kan beïnvloeden, wat belangrijk zou kunnen zijn voor de vorming en opslag van herinneringen.

In de hippocampus kan zink concentraties bereiken van 8% van het totale zink in de hersenen. Zink remt de NMDA-receptor (N-methyl-D-aspartaat) via zijn bindingsplaats op een van zijn subeenheden en werkt als een antagonist, waarvan in dit wetenschappelijke artikel wordt gerapporteerd dat het geassocieerd is met de mogelijke antidepressieve eigenschappen van zink.

Draagt ​​bij aan een normale vruchtbaarheid en voortplanting

Zink speelt een rol bij de ondersteuning van vruchtbaarheid en conceptie . Het is een van de belangrijkste verbindingen van zaadvloeistof die wordt bijgedragen door de prostaat. Zink speelt een belangrijke rol bij de normale ontwikkeling van de testikels, de spermatogenese en de beweeglijkheid van het sperma, zoals wordt geïllustreerd in dit artikel over zinkniveaus in zaadvloeistof . De zinkvingertranscriptiefactoren in de steroïde / schildklierreceptorsuperfamilie zijn verantwoordelijk voor het bewerkstelligen van de biologische respons op een breed scala aan hormonale en metabolische signalen. Een lage zinkstatus in de voeding is in verband gebracht met lage circulerende concentraties van verschillende hormonen, waaronder testosteron.

Zink draagt ​​bij tot een normaal metabolisme van vetzuren

Zoals beschreven in dit artikel over de interacties tussen zink en vetzuren , is aangetoond dat zink noodzakelijk is voor de omzetting van linolzuur in gamma-linoleenzuur (GLA) en de mobilisatie van dihomo gamma-linoleenzuur voor de synthese van prostaglandinen serie-1 (ontstekingsremmende prostaglandinen) waaruit blijkt dat het belangrijk is voor het metabolisme van vetzuren .

Zink draagt ​​bij tot een normaal zuur-base metabolisme

De pH van bloed en extracellulaire vloeistof wordt strak gereguleerd door de aanwezigheid van buffersystemen, die veranderingen teweegbrengen als gevolg van zuurproductie door cellulair metabolisme of de opname van zuren in de voeding. Zuur / basismetabolisme is de balans tussen zuur en basisch om lichaamsvloeistoffen zo dicht mogelijk bij een neutrale pH (pH7) te houden. Elke verandering hiervan kan resulteren in verminderde zuurstoftoevoer naar weefsels, verstoringen van het elektrolytniveau en veranderingen in de contractiliteit van de hartspier.

In bloed reageert CO2, het belangrijkste product van oxidatieve metabolisme, met water in aanwezigheid van koolzuuranhydrase om koolzuur (H2CO3) te vormen, dat relatief onstabiel is en de neiging heeft te dissociëren en H + en HCO3 te genereren. Het enzym dat hiervoor verantwoordelijk is, is een zinkafhankelijk enzym dat bekend staat als koolzuuranhydrase en studies hebben aangetoond dat een tekort aan zink in de voeding de koolzuuranhydraseactiviteit van rode bloedcellen vermindert.

Zink draagt ​​bij tot een normaal metabolisme van vitamine A

Zink neemt deel aan de opname, het transport en het gebruik van vitamine A. Zink is nodig om normale concentraties vitamine A in het plasma te behouden, waardoor het essentieel is voor de normale mobilisatie van vitamine A uit de lever. Omdat zink nodig is voor de synthese van retinol-bindend eiwit (RBP), beïnvloedt zinktekort de mobilisatie van vitamine A uit de lever en het transport ervan naar de bloedsomloop.

Zink draagt ​​bij tot het behoud van een normaal zicht

De omzetting van retinol in retinaldeyde (retinal) wordt gereguleerd door zink via het zinkafhankelijke enzym retinol dehydrogenase, waardoor het erg belangrijk is voor de gezondheid van het oog . De omzetting van retinol in netvlies is een cruciale stap in de visuele cyclus in het netvlies van het oog. Volgens dit artikel over zink en het oog wordt aangenomen dat zink de fotoreceptorplasmamembranen beïnvloedt, de licht-rodopsinereactie reguleert, de synaptische transmissie moduleert en werkt als een antioxidant.

Opmerking: deze EU-gezondheidsclaims zijn van toepassing wanneer een levensmiddel ten minste een bron van zink is, zoals vermeld in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 1924/2006. Dergelijke hoeveelheden kunnen gemakkelijk worden geconsumeerd als onderdeel van een uitgebalanceerd dieet. De doelgroep is de algemene bevolking.

Zink en darmgezondheid

Voedsel wordt afgebroken in het spijsverteringskanaal en voedingsstoffen worden vervolgens opgenomen in de bloedbaan. De wanden van de darmen fungeren effectief als een barrière waardoor bepaalde voedingsstoffen kunnen passeren, terwijl de doorgang van schadelijke stoffen wordt geblokkeerd. Kleine openingen binnen de darmwand laten voedingsstoffen en water door en deze staan ​​bekend als tight junctions. In sommige gevallen kunnen deze nauwe kruispunten losraken, waardoor meer schadelijke stoffen zoals bacteriën en andere gifstoffen in de bloedbaan terechtkomen. Dit staat bekend als ‘Leaky Gut’ en wordt verondersteld wijdverspreide ontstekingen te veroorzaken en vaak een immuunrespons teweeg te brengen.

Zink ondersteunt naar verluidt het immuunsysteem en is belangrijk bij veel stofwisselingsprocessen.

In een onderzoek uit 2001 naar zink en lekkende darm werd gemeld dat zink, wanneer het aan patiënten met de ziekte van Crohn wordt gegeven, een positief effect kan hebben op de darmwand.

Recent onderzoek naar intestinale permeabiliteit suggereerde dat zink in staat was de darmpermeabiliteit te beperken door de tight junctions te wijzigen.

Dit gerapporteerde effect van zink op de barrièrefunctie van de darmwanden heeft geleid tot de overweging welk effect zinktekort en suppletie kunnen hebben met betrekking tot verschillende gastro-intestinale problemen en darmgezondheid , zoals besproken in deze review over zink en gastro-intestinale aandoeningen .

Wat gebeurt er als u een tekort aan zink heeft?

Omdat zink zo’n essentiële voedingsstof is en op grote schaal betrokken is bij zoveel vitale functies in het lichaam, kunnen tekorten aan zink zich manifesteren en aanwezig zijn bij verschillende aandoeningen. Zinktekort is meestal het gevolg van onvoldoende inname via de voeding, maar kan ook het gevolg zijn van onvoldoende absorptie (zoals gezien bij dunne darmaandoeningen) en toegenomen verlies (zoals gezien bij diuretica, leverinsufficiëntie).

In feite kunnen degenen die het risico lopen op een zinktekort zijn:

• Strikte vegetariërs en veganisten
• Mensen met spijsverteringsproblemen zoals de ziekte van Crohn
• Zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven
• Mensen met chronische nierziekte
• Mensen die alcohol misbruiken

Symptomen van milde zinktekorten zijn onder meer:

• Verminderde immuniteit
• Verlies van eetlust
• Gewichtsverlies
• Verminderde smaak of geur
• Huidproblemen, acne, atopische dermatitis psoriasis
• Slecht zicht, nachtblindheid
• Witte vlekken op vingernagels
• Depressie, apathie

Symptomen van ernstige zinktekorten zijn onder meer:

• Verhoogde gevoeligheid voor infecties
• Haaruitval
• Diarree
• Vertraagde seksuele rijping
• Impotentie
• Hypogonadisme bij mannen
• Huid- en oogletsels
• Slechte wondgenezing
• Gedragsveranderingen

Waarom zou ik een zinksupplement nemen?

Zoals besproken, is zink een essentiële micronutriënt die cruciaal is voor bijna elk aspect van uw gezondheid. Veel dierlijk en plantaardig voedsel is van nature rijk aan zink, maar in gevallen waarin u zeker wilt zijn dat u voldoende van deze essentiële voedingsstof binnenkrijgt om uw voedingsbehoeften te ondersteunen, is het nemen van een aanvullende vorm een ​​geschikt alternatief. Schattingen geven nu aan dat ongeveer 2 miljard mensen wereldwijd een tekort aan zink hebben als gevolg van onvoldoende inname via de voeding.

Omdat zink een breed scala aan fysiologische processen van het lichaam ondersteunt, is het van cruciaal belang dat er voldoende wordt opgenomen.

Een van die fysiologische processen is de ondersteuning van de immuuncelfunctie, waardoor bepaalde immuuncellen worden gestimuleerd. Een onderzoek naar zinktabletten en hun effect op verkoudheid toonde aan dat het dagelijks innemen van zink de duur van verkoudheid kan verminderen. Van zink is ook aangetoond dat het de immuunrespons bij ouderen bevordert , waarbij één onderzoek naar ouderen en zink suggereert dat een dagelijkse dosis van 45 mg het aantal infecties bij ouderen met maar liefst 66% kan verminderen.

Zink is nodig voor een goede genezing en studies hebben aangetoond dat een tekort aan zink het wondgenezingsproces kan vertragen. Volgens dit rapport over innovatieve toepassingen van zink in de dermatologie wordt acne geassocieerd met lage zinkgehaltes .

Verschillende vormen van zinksupplementen

• Bestaande zinkstatus van het individu. Hoe lager de zinkstatus van het individu, hoe groter de opname van zink.
• Mensen die veel zweten, zijn onderhevig aan meer zinkverlies; bijvoorbeeld atleten, die in een warm klimaat, vrouwen in de menopauze die last hebben van nachtelijk zweten.
• Dosering van zink, aangezien de zinkopname in doseringen wordt verhoogd, neemt de procentuele opname af, waarschijnlijk als gevolg van de verzadiging van de transportmechanismen.
• De opname van zink lijkt afgenomen bij ouderen.
• De opname van zink wordt verhoogd met eiwitinname via de voeding.
• Het type eiwit in een maaltijd beïnvloedt de biologische beschikbaarheid van zink. Dierlijk eiwit verbetert de opname.
• Fytaten in granen en soja remmen de opname van zink (behalve zinkbisglycinaat dat wordt aangetroffen in onze formules. “Biobeschikbaarheid_van_zink_glycinaat_in_vergelijking_met_zink_sulfaat_in_de_aanwezigheid_van_dieet_fytaat_in_een_dierlijk_model_label).
• Caesin in melk en calcium remmen de opname door binding met zinkionen.
• IJzer remt de opname van zink. Cadmium-giftige niveaus van cadmium kunnen de zinkabsorptie remmen

Dosering

Verschillende zinksupplementen bevatten verschillende hoeveelheden elementair zink.

De voedingsaanbevelingen van de overheid 2016 voor de inname van zink zijn hier te vinden.

Het dagelijks aanvullen met 15-30 mg elementair zink kan de immuniteit, de ogen, de huid en andere aspecten van uw gezondheid verbeteren als u gezondheidsproblemen ervaart in deze gebieden en u een tekort aan zink heeft.

Overmatige consumptie van zink kan negatieve bijwerkingen veroorzaken, dus het is het beste om de maximaal toelaatbare limiet van 25 mg per dag niet te overschrijden, tenzij onder medisch toezicht.

Als u negatieve bijwerkingen ervaart na het innemen van zinksupplementen, verlaag dan uw dosering en overweeg om uw arts te raadplegen als de symptomen aanhouden.

Zink kan ook de opname van koper verstoren en de effectiviteit van bepaalde antibiotica verminderen. Raadpleeg altijd uw arts als u zich zorgen maakt.